Kees Kraaijeveld, Ja alweer een bijdrage van hem, hij schrijft in VN heel herkenbaar over de stand van de samenleving. Sociaal economie is vaak het uitgangspunt en dat gaat niet goed in Nederland, hoewel velen dat niet willen zien. Onderstaande tekst komt via VN van 02-11-2016
Ons land is zo ingericht dat mensen opbranden. En de overheid heeft geen tijd om beleid te maken om dat tegen te gaan.
Voor mensen die het héél druk hebben, is het een bekend fenomeen. Op een gegeven moment hebben ze zoveel te doen, dat ze geen tijd meer hebben om hun bezigheden goed in te plannen. ‘Geen tijd voor tijdmanagement,’ luidt de bekende paradoxale noodkreet. Die klinkt meestal vlak voordat het misgaat. Wie geen tijd meer kan maken om zich te organiseren, loopt vast. ‘Burn-out’, zoals we het tegenwoordig noemen.
We hebben ons land nu zo ingericht dat mensen opbranden. Eén op de zeven Nederlanders ervaart burn-out-klachten. En de helft voelt zich ten minste één dag per week opgejaagd, zo blijkt uit het advies ‘Een werkende combinatie’, dat de Sociaal Economische Raad (SER) afgelopen week aan minister Asscher stuurde.
Redenen zijn er te over. Steeds meer Nederlanders hebben een betaalde baan. De vergrijzing brengt ons steeds meer ouderen om voor te zorgen. De overheid laat de mantelzorg aan de burger over. Ook de technologische vooruitgang eist zijn tol. Werk en privé scheiden is steeds lastiger. Mensen hebben door hun smartphones het gevoel continu beschikbaar te moeten zijn. En dan is er natuurlijk die eindeloze stroom mailtjes en berichtjes.
Met name moeders met jonge kinderen hebben het moeilijk. De helft ervaart de combinatie van werk en kinderen als zwaar. Geen wonder: Nederlandse vrouwen zijn permanent de klos. De samenleving verwacht dat ze naast hun betaalde baan én het huishouden ook nog eens allerlei zorgtaken op zich nemen: van het luizenmoederschap tot het schoolfeest en de mantelzorg voor familie, vrienden en buren. De ‘triple shift’ heet deze driedubbele belasting in beleidsmakersjargon.
Het probleem is glashelder. Al jaren. In 2011 constateerde de SER al dat Nederland is veranderd in een land van ‘taakcombineerders’ en ‘tijdsknelpunten’. Kim Putters, baas van het Sociaal en Cultureel Planbureau wordt niet moe om te wijzen op het probleem van de ‘combinatiedruk’.
Maar wat kunnen we eraan doen? Dat was de vraag die Asscher vorig jaar stelde aan de SER. Nu ligt er een advies. Een mooi advies, vol verstandige aanbevelingen, zoals het slimmer omgaan met werktijden, met schooltijden en met verlof. Maar het is ook en vooral een tragisch advies. Tragisch in de zin dat het vol staat met aanbevelingen die de SER – en vele anderen – al eerder deden.
Neem nou zo’n eenvoudige ingreep als het samenvoegen van voorschool, school en kinderopvang onder één dak. Kinderen kunnen dan voortaan leren en spelen in één gezonde en fraaie omgeving en hun ouders zijn verlost van logistieke gekkigheden als het heen en weer slepen van kinderen en het organiseren van de tussenschoolse opvang.
Het idee bestaat al decennia. In Duitsland heb je de Ganztagsschule. In Denemarken de Skolefritidsordning. En Nederland? Nederland telt slechts enkele voorbeeldige integrale kindcentra en sterrenscholen. Even doorpakken is er niet bij.
Wat weerhoudt ons? Talloze kleine hindernissen: cao’s, GGD-richtlijnen, meerdere bemoeizuchtige ministeries, geldstromen die nog niet zijn ‘ontschot’ en sputterende scholen, kinderopvangorganisaties en gemeenten. De SER somt al die hinderlijke details op. Maar zij zijn niet de reden dat niet alle Nederlandse scholen Ganztagsschulen zijn.
Dat komt door gebrek aan daadkracht. Ons land kampt met dezelfde paradox als de bijna overspannen werknemer: de overheid heeft geen tijd voor goed beleid. Daarom lukt het niet om onderwijs en kinderopvang eindelijk eens samen te brengen onder de verantwoordelijkheid van één visionaire minister die doorpakt. Zolang dat niet verandert, kan de SER blijven pleiten voor ‘sluitende dagarrangementen voor schoolgaande kinderen’. Zolang blijven we met kinderen slepen en blijven jonge ouders opbranden.
Aanvulling NLontwikkeld.nl. Bovenstaande bijlage komt via Kees Kraaijeveld. Geen probleem als je deze informatie gebruikt maar zet de naam van de schrijver er wel bij. Wees je bewust dat jij al de informatie die je hier kunt vinden kan delen in jouw omgeving. Spreek hier over en deel het in je netwerk en social media. Jij kunt jouw omgeving helpen ontwikkelen ze informeren en laten nadenken over thema’s die ze niet iedere dag via de radio/tv/krant meekrijgen. Wil jij op de hoogte blijven van de laatste bijdragen bij NLontwikkeld. Vul je gegevens in voor de wekelijkse nieuwsbrief.