Ouders met kinderen hebben het veel te druk

ouders met kinderen te druk

 

 

In de meeste relaties komt de kinderwens eens om de hoek kijken. Een jaar later het grote geluk in de wieg.

Vader mag na enige dagen weer aan het werk. Na een week iedere avond kraambezoek, soms veel te lang, gaat hij verlangen naar een avondje niets. Maar die tijden zijn voorbij, hij is nu een ouder met verantwoording. De nachten zijn onrustig, baby’s hebben altijd honger.

Na vijftien weken is de moeder ook weer aan het werk. Niet altijd fulltime, vaak voor een paar dagen per week. De kleine gaat naar de oppas, buren, vrienden, grootouders of de crèche. Baby moet net als de ouders ‘s morgens vroeg uit bed. Een heel ochtendritueel voor werktijd van vader of moeder. Na het werk met de kleine naar huis, eten, wassen en naar bed. Daarna komen de ouders aan zichzelf toe, de avond kan beginnen, rust en bijkomen van de dag.

De ouders merken dat hun avonden kort zijn, zeker de echte vrije momenten samen worden schaars. Financieel is er ook wel iets veranderd, beide ouders werken samen minder uren sinds de komst van de baby. Natuurlijk krijg je 200 € kinderbijslag per kwartaal, leuk voor er bij, maar een baby kost meer.

Na één a twee jaar komt er nog een baby, gelukkig hebben beide ouders enige ervaring met dit circus. Als ze beide weer werken, moet de organisatie voor en na het werk nog strakker, de dagen gaan snel.

Je ziet dat de ouders het zwaar krijgen, de weken vliegen voorbij. Als de kleintjes, of een ouder, dan ook nog eens ziek worden is de gezinsorganisatie gewoon kunst en vliegwerk. Beide ouders zijn zeer betrokken, kunnen veel tegenslag hebben. Naast het werk nog sporten, studie voor werk of hobby en klussen thuis. Sociale contacten en samen de relatie onderhouden, zo is er nog veel meer.

Is dit plaatje ideaal, het gaat wel, maar eigenlijk niet goed. Lees er de vrouwen maar ook steeds meer de mannenbladen maar eens op na. Hoe willen wij in Nederland dat kinderen worden opgevoed. Is voeden alleen genoeg, of willen wij meer.

Ouders moeten hun kinderen kunnen stimuleren, uitdagen en begeleiden. Duidelijk dat wij ze ook emotioneel, sociaal, creatief, geestelijk, cognitief, sportief, enz, bewust willen inspireren en helpen ontwikkelen. Kinderen opvoeden kan niet even tussen de bedrijven door met, te, drukke ouders.

Mensen die het te druk hebben kunnen niet alles perfect doen, al zijn ze dit zich soms niet eens bewust. Zij moeten gewoon keuzes maken hun dag heeft ook maar 24 uur, en de week 7 dagen. Deze groep, heel ruim genomen, 20-45 jaar is veel te druk.

Van ouders met kinderen verwachten we dat ze ook mee participeren in de samenleving. Op de school, sportvereniging, sociale evenementen van hun kinderen, helpen als de vraag komt. De wil is er vaak wel maar tijd is meer een probleem, weten velen uit eigen ervaring. In 2016 zouden wij toch een intelligente oplossing moeten hebben voor deze situatie.

Moeten wij in Nederland niet eens andere keuzes gaan maken. Geef al de ouders met kinderen, tot bv 15 jaar, gewoon 20% fiscaal doorbetaalt vrij, regel dat bij wet. Er zitten zo veel mensen in de ww of bijstand, laten zij de vrijgekomen uren invullen. Nu betalen wij hun uitkering straks verdienen ze dit zelf. Veel 60+ers, voelen zich echt niet oud, willen wel doorwerken, dat gaat nu steeds moeilijker. Het kost dus gewoon heel weinig geld. We helpen mensen met een uitkering aan het werk. Ouders met jonge kinderen krijgen meer tijd, voor beide een positieve uitkomst. Daarnaast de kinderbijslag direct verdubbelen, voor de eerste 3 kinderen, investeren in de goede toekomst voor Nederland.

Er zullen zeker mensen zijn die dit allemaal vreemde en onrealistische gedachten vinden. Dit kan natuurlijk niet, moeilijk en veel te duur om te realiseren, zullen ze zeggen. Moeders krijgen 16 weken kraamverlof als ze 3 kinderen krijgen zijn ze er bijna een jaar uit. Samen met de vader hebben ze ook 4 a 5 weken vakantie per jaar, dat kan wel, dus waar zit het probleem.

Hoe belangrijk vinden wij de geestelijke en lichamelijke gezondheid van onze kinderen en hun ouders. Begin 2016 sprak ik een arbo arts, die ziet in zijn werk een explosieve toenamen van 30/40-ers met een burn-out. Hij herkende veel van de hier boven genoemde problemen vanuit zijn werk. Een burnout is een emotioneel en financieel drama voor betrokkenen en maatschappij.

Gaat het met al de ouders dan niet goed dan, nee bij veel mensen is er gelukkig (nog) niets aan de hand. Wij Burgers van Nederland moeten verantwoording nemen voor deze ontwikkeling. Tijd om daar als samenleving het gesprek over aan te gaan. Voor de gezondheid van kinderen, ouders en Nederland.

 

Wees je bewust dat jij al de informatie die je hier kunt vinden kan delen in jouw omgeving. Spreek hier over en deel het in je netwerk en social media. Jij kunt jouw omgeving helpen ontwikkelen ze informeren en laten nadenken over thema’s die ze niet iedere dag via de radio/tv/krant meekrijgen. Wil jij op de hoogte blijven van de laatste bijdragen bij NLontwikkeld. Vul je gegevens in voor de wekelijkse nieuwsbrief.  Deze teksten mag je delen natuurlijk zet nlontwikkeld.nl er wel bij Cor van der Kaaij 2016-10-01  

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.