Joel Salatin is een Boer, Schrijver en Ontwikkelaar in Amerika. Zijn boerderij is een agro-ecosysteem waarvan de uiteenlopende, levende onderdelen dankzij slim ontwerp efficiënt op elkaar aansluiten, en samen een vitaal, veerkrachtig en productief organisch geheel vormen. Ook te lezen via the milkstory
De discussie rondom koeien en de invloed op de klimaatverandering is actueler dan ooit tevoren. Het is daarom goed om een stap terug te zetten, om zo van een afstand de relatie tussen plant en planteneter in een historische context te kunnen bekijken.
Gras zet op een hele efficiënte manier zonne-energie om in biomassa. Gras en ander veevoer groeit, net als veel andere planten, in een S-curve. Na ontkiemen en nadat het gras is gemaaid of begraasd is door een koe, groeit het langzamer. Vervolgens versnelt de groei weer, waarna de plant of grasspriet afsterven.
DE PLANTENETER ‘SNOEIT’ HET GRAS
Om nieuwe groei te stimuleren moet er dus worden gesnoeid. Door te grazen stimuleert de planteneter de groei van de natuur, hij snoeit het gras voordat het te oud wordt. Om diezelfde reden snoeit een tuinman bijvoorbeeld een appelboom. Als dit niet gebeurt zou je kunnen spreken van nalatigheid, denk maar aan een niet-gesnoeide appelboom of druivengaard.
introductie Joel Salatin
Toch worden de snoeiwerkzaamheden van de koe als herbivoor haar niet in dank afgenomen. Maar waarom niet? Dit komt doordat zij die historische rol van snoeier tegenwoordig niet meer vervult. Boeren hebben de koe ontheven van haar functie als grazer. Het grazen zou in principe moeten leiden tot de groei van biomassa, maar het tegenovergestelde is nu aan de hand. Een oplossing is om koeien niet langer dan 24 uur op hetzelfde stuk weiland te laten grazen. Op onze boerderij Polyface laten wij de koeien dan ook elke dag ergens anders lopen.
Doordat de koe niet meer als een ‘snoeier’ wordt gezien en dus niet wordt gebruikt als grazer, wordt ze niet ten volste ingezet. Om deze breuk in de keten te compenseren, bouwen boeren constructies van beton en gebruiken ze dure en energie slurpende machines. Mest is nu een probleem in plaats van een zegen.
MELKKOEIEN
De zuivelindustrie is leidend in deze merkwaardige omgang met de herbivoor. Veel meer nog dan vleesvee, geiten of schapen, worden melkkoeien gescheiden van hun natuurlijke voeding. Planteneters die in het wild leven, voeden zichzelf met vaste planten, niet met eenjarige planten. De hoeveelheid graan (zaadbollen) die ze eten is over het algemeen verwaarloosbaar ten opzichte van de hoeveelheid gras.
In de natuur eten planteneters ook nooit gefermenteerde gewassen. Ze fermenteren de door hen gesnoeide planten namelijk zelf, in hun eigen maag. Daar is de temperatuur, vochtigheid en omgeving hiervoor perfect. Hoewel het klopt dat graan en voedergewassen de melkproductie per koe kunnen verhogen, hangt er ook een prijskaartje aan. Meer uierontstekingen, hogere onderhoud- en materiaalkosten, hogere dierenartskosten en uiteindelijk, een kortere levensduur van de koe kunnen ervan het gevolg zijn.
EEN AFHANKELIJK VOEDSELSYSTEEM
Wanneer je koeien laat grazen werk je vanuit een systeem dat bijna volledig op zonlicht is gebaseerd. Als je de koeien daarentegen binnenhoudt, mechanisch geoogst voer uit opslag geeft en de mest vervolgens transporteert, werk je vanuit een systeem dat volledig afhankelijk is van aardolie. Zo’n systeem is uiteindelijk minder duurzaam en veerkrachtig dan een systeem dat draait op zonlicht.
Boeren kunnen de wereld wel voeden met een gesegregeerde, geconcentreerde, olie-intensieve productiemethode, maar de vraag is natuurlijk voor hoelang? Niemand kan precies vertellen wanneer er een omslagpunt wordt bereikt waarop economie, natuurlijke hulpbronnen, uitbraken of handelsovereenkomsten veranderingen afdwingen.
“In een veerkrachtige wereld zou China zelf koeien houden en melk voor het eigen volk produceren.”
Boeren kunnen de wereld daarentegen wel oneindig blijven voeden met een geïntegreerd en op zonne-energie gedreven werkwijze. In een veerkrachtige wereld zou China zelf koeien houden en melk voor het eigen volk produceren. Nederland zou het platteland niet tot chemisch toilet laten veranderen door graan te importeren uit Zuid-Amerika en fabrieksmelk naar China te exporteren. Dat is noch veerkrachtig, noch ecologisch.
RESPECT VOOR ONS ECOSYSTEEM
Onszelf kunnen voeden is noodzakelijk, het is een basisbehoefte waarvan we de mogelijkheid om daarin goed te kunnen voorzien niet moeten onderschatten. Koeien zijn geen machines en ecologie werkt niet als een rechtlijnige fabriek. De complexiteit en spontaniteit van de biologie zorgt voor leven in de zuivelsector. Voedsel is leven. Boeren moeten inzien dat ze afhankelijk zijn van ecosystemen die veel ingewikkelder en fascinerender zijn dan we ons kunnen voorstellen. We zouden de grenzen en regels die de natuur ons oplegt moeten omarmen in plaats van te denken dat ze er niet toe doen. Sterker nog, we zijn allemaal afhankelijk van Moeder Natuur.
Michael Pollan On Joel Salatin’s Polyface Farm
Aanvulling NLontwikkeld.nl. Bovenstaande bijlage komt via themilkstory. Geen probleem als je deze informatie gebruikt maar zet de naam van de schrijver er wel bij. Wees je bewust dat jij al de informatie die je hier kunt vinden kan delen in jouw omgeving. Spreek hier over en deel het in je netwerk en social media. Jij kunt jouw omgeving helpen ontwikkelen ze informeren en laten nadenken over thema’s die ze niet iedere dag via de radio/tv/krant meekrijgen. Wil jij op de hoogte blijven van de laatste bijdragen bij NLontwikkeld. Vul je gegevens in voor de wekelijkse nieuwsbrief.