Duurzaam is een groot thema geworden in Nederland. De meeste mensen begrijpen wel dat de Take, Make,Waste consumptie economie van de laatste decennia niet meer vol te houden is. Bewust omgaan met energie en het milieu is tegenwoordig heel normaal. Kopen gebruiken en weggooien is in de circulaire economie steeds meer achterhaald.
Eerst maar even de definitie van duurzaam: Ontwikkeling die voorziet in de behoefte van de huidige generatie zonder afbreuk te doen aan de mogelijkheden van de toekomstige generaties om in behoefte te voorzien. (Brundtland 1987)
Zijn de komende generaties ons dankbaar voor de arbeidsmarkt ontwikkeling die wij in gang hebben gezet. Is de arbeidsmarkt circulair en duurzaam, hoe gaan wij daar mee om.
Als we naar nu 2016 kijken dan zijn er één miljoen collega’s met een uitkering en veel zzp’ers die matig verdienen. Flexwerk is bij veel bedrijven ingevoerd, puur uit zelfbehoud, sinds de crisis in 2008. Het financieel risico met veel vast personeel is eigenlijk te groot, zeker als het economisch even minder gaat. Iedereen die enig economisch bedrijfsmatig inzicht heeft kan dit volledig begrijpen.
Flexwerkers zijn vaak niet tevreden, zij moeten flexibel bij steeds weer andere bedrijven aan het werk, zonder werk krijgen ze een matige ww uitkering. Doen misschien wel veel verschillende ervaringen op maar kunnen slecht doorgroeien. Flexers voelen zich regelmatig 2e rangs medewerkers, ze worden niet altijd serieus genomen door de vaste collega’s. Door hun onregelmatige inkomen is de toekomst onzeker ze worden onrustig. Flexers worden steeds meer jobhoppers, als ze een euro per uur meer kunnen verdienen bij het concurrerende bedrijf doen ze dat. De binding met bedrijf A is er niet, als B meer betaalt gaan ze.
Mensen met een vaste baan klagen vaak, over de werkdruk en flexers/Zzp’ers. Deze tijdelijke collega’s kunnen niet vanuit de bedrijfscultuur denken en werken, dat kost tijd die er vaak niet is. Van deze groep met een vaste baan verwacht het bedrijfsleven eigenlijk dat ze een beetje harder en een uurtje meer werken. Allemaal voor het goede doel, werkbehoud en een betere toekomst voor het bedrijf. De populaire medewerkers doelgroep 20-45 jaar heeft het eigenlijk veel te druk, in deze fase stichten zij ook nog een gezin.
Veel medewerkers met een vaste baan blijven lekker zitten waar ze zitten. Het salaris is bekend en ze kunnen door het vaste contract niet zo maar op straat gezet worden. Het financiële risico is voor hen vaak te groot om bij een ander bedrijf te solliciteren. Loopt het economisch even minder dan mag je er met je nieuwe jaarcontract als eerst uit, veel gebeurd sinds 2008. Ze blijven lekker hangen in de huidige functie, of dat goed is voor het bedrijf en collega’s hoor je niemand over. 50+ers die solliciteren kom je steeds minder tegen, bij welk bedrijf zijn ze nog welkom. Ze halen hun pensioen wel op de huidige werkplek, ze blijven gewoon zitten.
Is dit een duurzame arbeidsmarkt in 2016, zijn wij trots, en gaan we zo nog jaren door. Velen onder ons ervaren zelf ook wel dat bedrijf, collega’s met vaste baan, flexers en zzp’ers economische in de overlevingstand staan. Gewoon zorgen dat het met mij goed gaat, verder kijken we maar niet, kunnen we toch niets aan doen. Dat iedere winnaar ook een spoor(tje) van verliezers achter zich laat is even geen thema. Op dit moment kun je al deze boven genoemde mensen ook weinig verwijten. Zij zitten allemaal vast in dezelfde cirkel en draaien gewoon door.
De arbeidsmarkt in 2016 heeft nog nooit van circulair duurzaam gehoord. Dit is een groot thema hoor je wel om je heen en begrijpen ook steeds meer mensen. Wat kan een MKB bedrijf nu echt veranderen, de wil is er vaak wel maar de mogelijkheden zeer beperkt. Voor grote thema’s hebben wij politiek Den Haag nodig. De VVD/PvdA coalitie vond het moeilijk en ingewikkeld om dit complexe thema aan de kiezer uit te leggen. Ziet de kiezer het niet zitten dan daal je in de peilingen, een politieke nachtmerrie. De laatste jaren hebben zij hier niets mee gedaan. Zij inspireerde niet en gaven geen richting aan, een hele grote sociaal financieel economische fout.
Wij Nederlandse Burgers moeten naar een nieuwe sociaal economische basisstructuur. Regelgeving voor de arbeidsmarkt moet simpeler en duurzamer. Het fiscale stelsel belast werk nu veel te veel, met al de hierboven beschreven gevolgen. Belastingstelsels zijn er op veel manieren, het onze is door de jaren aan elkaar geknipt en geplakt. Belasting innen en verdelen kan op veel manier, aan welke knoppen schuif je van de belastingmachine/software. Werk kun je goedkoper maken zodat meer mensen minder uren kunnen gaan werken, en toch het zelfde blijven verdienen.
Kroonlid Prof. Dr. Leo Stevens Heeft al een goede voorzet gedaan. Ook het basisinkomen model is iets om eens goed naar te kijken. Willen wij voor ons zelf nu en onze kinderen later zo doorgaan. Ik vermoed dat erg weinig mensen die echt betrokken zijn bij de Nederlandse maatschappij positief zijn over het huidige arbeidsmarkt model.
Wees je bewust dat jij al de informatie die je hier kunt vinden kan delen in jouw omgeving. Spreek hier over en deel het in je netwerk en social media. Jij kunt jouw omgeving helpen ontwikkelen ze informeren en laten nadenken over thema’s die ze niet iedere dag via de radio/tv/krant meekrijgen. Wil jij op de hoogte blijven van de laatste bijdragen bij NLontwikkeld. Vul je gegevens in voor de wekelijkse nieuwsbrief. Deze teksten mag je delen natuurlijk zet nlontwikkeld.nl er wel bij Cor van der Kaaij 2016-10-13